PRZEGLĄD RADJOTECHNICZNY
"Ogłaszany staraniem sekcji radjotechnicznej Stowarzysze-nia Elektryków Polskich".
Pierwsze polskie czasopismo radiotechniczne.
Było stałym dodatkiem do Przeglądu Elektrotechnicznego. Wychodziło nieprzerwanie od stycznia 1923 roku do 1939 roku jako dwutygodnik (dwa razy w miesiącu). Redaktorami byli kolejno: kpt. inż. Janusz Groszkowski, kpt. Stanisław Noworolski, mjr inż. Kazimierz Krulisz oraz kpt. Stefan Jasiński. Zawierało głównie artykuły naukowo - techniczne.
ELEKTRO - i RADJOTECHNIKA
Bezpłatny dodatek do Rynku Metalowego i Maszynowego, tygodnik wydawany w Poznaniu od kwietnia 1924 roku.
Redaktor - Artur Gustowski
RADJO - AMATOR
"Dwutygodnik dla miłośników radjotelegrafji i radjotelefonji".
Pierwsze samodzielne polskie czasopismo radiotechniczne. Wychodziło od września 1924 roku do sierpnia 1927 roku. Początkowo jako dwutygodnik, a od roku 1926 jako miesięcznik.
Redaktorem i wydawcą byli bracia Stanisław i Janusz Odyniec. To właśnie pismo oraz następne - "Radjofon Polski", położyło największe zasługi w tworzeniu radiofonii polskiej, upowszechnianiu i szerokim propagowaniu wiedzy radiotechnicznej. Pismo aktywnie działało na rzecz uruchomienia pierwszych polskich stacji radiowych- PTR a następnie Polskiego Radia. Zamieszczało także sporo krytycznych artykułów dot. programów radiowych.
RADJOFON POLSKI
"Tygodnik poświęcony popularyzacji radja".
Wychodził od roku 1925 do 1927. Początkowo jako dwutygodnik i bezpłatny dodatek do "Radjo - Amatora".
Od 1926 roku , jako samodzielny tygodnik. Redaktorami i wydawcami byli także bracia Odyńcowie.
Radjofon był głównie pismem programowym, zamieszczał krajowe oraz zagraniczne programy radiowe a także artykuły krytyczne na ich temat. Spowodowało to wstrzymanie dostarczania programów radiowych a także inne szykany ze strony PR. Oba w/w, społeczne czasopisma, przestały istnieć ponieważ przegrały nierówną walkę z Polskim Radiem, w którego tworzenie i promocję były bardzo zaangażowane i położyły na tym polu wielkie zasługi. Po tych wydarzeniach Stanisław Odyniec wyemigrował do Argentyny.
RADJO - AMATOR POLSKI
"Miesięcznik popularno - techniczny". "Zatwierdzony przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicz-nego". Starał się kontynuować dzieło Radjo - Amatora. Wychodził od października 1927 roku do stycznia 1932 roku. Redaktorem był inż. Kazimierz Siennicki. Zawierał przystępne artykuły techniczne oraz porady dla radio-amatorów a także wiele reklam firm radiotechnicznych.
Nie omawiał programów radiowych PR.
NOWY RADJO - AMATOR
"Miesięcznik popularno - techniczny". "Zatwierdzony przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publiczne-go". Kolejne czasopismo głównej linii "Radjo - Amatora". Wychodził nieregularnie od kwietnia 1934 roku do sierpnia 1935 roku.
Redaktorzy - Wacław Frenkiel i inż. Stefan Dierewianko.
RADJOTECHNIK (RADIOTECHNIK)
"Ilustrowany miesięcznik popularno - techniczny poświęco-ny radjotechnice i dziedzinom pokrewnym. Pismo niezależ-ne." Był ostatnim, w II RP, czasopismem kontynuującym linię "Radjo - Amatora". Wychodził od grudnia 1935 roku do lipca 1939 roku. Redaktorzy - inż. Zygmunt Jaworski
i inż. Karol Witkowski.
RADJO. ILUSTROWANY TYGODNIK DLA WSZYSTKICH
Pierwsze czasopismo wydawane przez Polskie Radio S.A. Wychodziło od grudnia 1926 roku do września 1934 roku.
Redaktorzy: Zdzisław Kleszczyński, Zdzisław Marynowski i Jan Piotrowski. Zamieszczało programy radiowe stacji polskich oraz zagranicznych. W roku 1926 i 1927 - duży format 31 x 46 cm; 1928 - 1931 rok - średni format 28 x 38 cm;
1932 - 1934 rok - mały format 20 x 28 cm.
KRÓTKOFALOWIEC POLSKI
Pierwsze samodzielne pismo polskich krótkofalowców. Po zamknięciu "Radjo - Amatora" przejęło zadania środowiska krótkofalarskiego. Wychodził we Lwowie, nieprzerwanie, od stycznia 1929 roku do sierpnia 1939 roku. Pierwszy redaktor - Stanisław Kozłowski. Był organem Lwowskiego Klubu Krótkofalowców a następnie Polskiego Związku Krótkofalowców.
Świat Radio
- Dział "Radio-Retro"
Wydawnictwo - AVT Warszawa
Dział istnieje od roku 1996. Opublikowałem tutaj ok. 50 artykułów głównie o polskich radioodbiornikach.
W dziale także opracowania innych autorów.
Zarząd Polskiego Radia SA w dniu 8 lipca 2003 roku powołał Centrum Historii Polskiej Radiofonii.
Głównym celem nowej komórki jest: gromadzenie dóbr i materiałów dokumentacyjnych związanych z dziejami Polskiego Radia SA oraz powstaniem i rozwojem w naszym kraju radiofonii publicznej, a także popularyzacja historii i dokonań polskiej radiofonii.
Nowy Zarząd Polskiego Radia w dniu 26.10.2006 roku zlikwidował Centrum Historii Polskiej Radiofonii.
PR nie podało uzasadnienia tej decyzji. Nieoficjalne dane - problemy finansowe.